Tris : 'De Champions League ... en Anderlecht wordt verwacht in de Hel van Galatasaray. Het is ineens de vuurdoop voor keeper Davy Roels. Hij wordt op 20 jarige leeftijd letterlijk voor de Leeuwen geworpen. Harde liefde zal Hasi gedacht hebben. Geen compassie, het water in en zwemmen.
Het is echter ongekend kalm in het stadion. Van de 50.000 plaatsen zijn er maar een 35.000 bezet. Er is namelijk een zwaar probleem met de fankaarten van de Turkse voetbalbond en een heel deel supporters kreeg hun kaart te laat en kon dus niet meer op tijd aan een ticket geraken. Ni echt bevorderlijk voor de sfeer en het humeur van de Turkse fans. De voetballers zelf slagen mij ook een beetje tegen. Ik weet ni of het aan het Braziliaanse klimaat lag , maar ik heb veel schoonder volk gezien op het WK. Ik hou het er maar op dat de CL nog jong is en er nog veel kan gebeuren.
Al in de eerste minuut zet de Hongaarse scheidsrechter de toon. Nuytinck krijgt geel wegens een tackle. Coach Hasi die voor de match nog beweerde dat een beetje zenuwen goed is voor de concentratie, krijgt een aanval van wat we dan maar "opperste concentratie" zullen noemen. Maar hij laat het niet aan zijn hart komen. Hij heeft geleerd van Wilmots dat aanmoediging helpt en zijn mannen krijgen dan ook bij elke doelpoging nen dik verdienden "applaus" van hunnen trainer.
Na 20 minuten wil hij echter geen risico's meer nemen en haalt Nuytinck, dik tegen die zijn goesting, van het veld. Suarez komt erin en er wordt wat met de kaarten geschud in de Belgische ploeg. De mannen zijn warm gelopen en het aantal doelkansen neemt toe. Op zo'n 3 minuten tijd missen zowel Conté, Mitrovic als Deschacht de Turkse goal op een haar na. En ofschoon Hasi vlijtig blijft applaudisseren, het is toch spijtig. Hier had meer ingezeten.
Het is wel opvallend stil voor het doel van Davy Roef, alhoewel ik denk dat ik weet hoe dat komt. Den Davy heeft de meest afgrijselijke donkergroene kousen aan die ne mens zich kan voorstellen. Waar vinde zo iets vraag ik mij af. Ons bomma zou er nog ni dood mee gevonden willen worden. Dit in combinatie met rood (of is het fuchsia) met gele schoenen, is genoeg om elken tegenstander van uwe goal weg te houden. Nen taktiek gelijk nen andere natuurlijk maar ge moet wel echt nen ex-Beerschotter zijn om zo iets te bedenken.
Conté, die tussen haakskes de match van zijn leven speelt en Defour worden door den Hongaar ook op geel getrakteerd. We zagen deze week in de Ecuadoriaanse competitie ne scheidsrechter zijn geld tellen vlak voor de wedstrijd. Die mens was tenminste eerlijk in zijn corruptie. Volgens mij heeft dezen arbiter zijn geld achter den hoek geteld, want de mannen van Galatasaray mogen toch een ietske meer dan ons jongens. Met al dat gaan we met 0 - 0 cijfers de rust in.
Na de rust keren de Turkse fans ostentatief hunne rug naar de match, als protest tegen de voetbalbond en de fuck up met de fankaarten. Ik denk eigenlijk dat het ook een beetje is omdat Aslanlar hier ni bepaald hun beste voetbal bovenhalen. Den enige die af en toe nog eens een poging richting doel doet is Sneijder. Blijkbaar is hij meer gewoon dan een paar lelijke, groen kousen met flashy schoenen.
En dan, in den 51ste minuut, op een moment dat niemand het verwacht, krijgt Praet ne voorzet van Defour en maakt af met een schitterende goal. Het is 0 - 1 voor Anderlecht en zowel op het veld als op de bank worden ze zot. Den underdog laat hier eens effekes zien wat ze waard zijn. Meer dan knap. De Turkse supporters fluiten hun spelers uit, het boegeroep is niet uit de lucht, alle frustratie wordt losgelaten. De coach snapt dat hij moet ingrijpen en brengt Bruma in het spel. Ik moet zeggen dat da een hevig manneke is en den druk wordt meteen een heel stuk opgevoerd. Ze krijgen nen tweeden asem bij Galatasaray en beginnen te spelen, lees tackelen, zoals ze het in de Süper Lig gewoon zijn. De scheids kan nu zelfs ni anders meer dan Melo een geel kaart geven. Maar de Felipe is een nijdig bazeke. Blijkbaar heeft em nog niks bijgeleerd van zijn schorsing na zijn beledigende Tweet en hij maakt dik ambras tegen den arbiter. Die besluit echter wijselijk te negeren.
Er gebeuren nog wa wissels bij de Belgen. Kljestra neemt de plaats in van Mitrovic en Praet, die last heeft van serieuze krampen, wordt vervangen door Dedoncker. Ik kan mij ni van den indruk ontdoen dat het niet de meest gelukkige ingreep is die Hasi dees match gedaan heeft. Het spel van Anderlecht stokt en de afstraffing is navenant. Een minuut in de blessuretijd, krijgt Yilmaz een voorzet van Chedjou en knalt binnen. 1 - 1 en de Belgische droom spat uiteen.
Het is echter ongekend kalm in het stadion. Van de 50.000 plaatsen zijn er maar een 35.000 bezet. Er is namelijk een zwaar probleem met de fankaarten van de Turkse voetbalbond en een heel deel supporters kreeg hun kaart te laat en kon dus niet meer op tijd aan een ticket geraken. Ni echt bevorderlijk voor de sfeer en het humeur van de Turkse fans. De voetballers zelf slagen mij ook een beetje tegen. Ik weet ni of het aan het Braziliaanse klimaat lag , maar ik heb veel schoonder volk gezien op het WK. Ik hou het er maar op dat de CL nog jong is en er nog veel kan gebeuren.
Al in de eerste minuut zet de Hongaarse scheidsrechter de toon. Nuytinck krijgt geel wegens een tackle. Coach Hasi die voor de match nog beweerde dat een beetje zenuwen goed is voor de concentratie, krijgt een aanval van wat we dan maar "opperste concentratie" zullen noemen. Maar hij laat het niet aan zijn hart komen. Hij heeft geleerd van Wilmots dat aanmoediging helpt en zijn mannen krijgen dan ook bij elke doelpoging nen dik verdienden "applaus" van hunnen trainer.
Na 20 minuten wil hij echter geen risico's meer nemen en haalt Nuytinck, dik tegen die zijn goesting, van het veld. Suarez komt erin en er wordt wat met de kaarten geschud in de Belgische ploeg. De mannen zijn warm gelopen en het aantal doelkansen neemt toe. Op zo'n 3 minuten tijd missen zowel Conté, Mitrovic als Deschacht de Turkse goal op een haar na. En ofschoon Hasi vlijtig blijft applaudisseren, het is toch spijtig. Hier had meer ingezeten.
Het is wel opvallend stil voor het doel van Davy Roef, alhoewel ik denk dat ik weet hoe dat komt. Den Davy heeft de meest afgrijselijke donkergroene kousen aan die ne mens zich kan voorstellen. Waar vinde zo iets vraag ik mij af. Ons bomma zou er nog ni dood mee gevonden willen worden. Dit in combinatie met rood (of is het fuchsia) met gele schoenen, is genoeg om elken tegenstander van uwe goal weg te houden. Nen taktiek gelijk nen andere natuurlijk maar ge moet wel echt nen ex-Beerschotter zijn om zo iets te bedenken.
Conté, die tussen haakskes de match van zijn leven speelt en Defour worden door den Hongaar ook op geel getrakteerd. We zagen deze week in de Ecuadoriaanse competitie ne scheidsrechter zijn geld tellen vlak voor de wedstrijd. Die mens was tenminste eerlijk in zijn corruptie. Volgens mij heeft dezen arbiter zijn geld achter den hoek geteld, want de mannen van Galatasaray mogen toch een ietske meer dan ons jongens. Met al dat gaan we met 0 - 0 cijfers de rust in.
Na de rust keren de Turkse fans ostentatief hunne rug naar de match, als protest tegen de voetbalbond en de fuck up met de fankaarten. Ik denk eigenlijk dat het ook een beetje is omdat Aslanlar hier ni bepaald hun beste voetbal bovenhalen. Den enige die af en toe nog eens een poging richting doel doet is Sneijder. Blijkbaar is hij meer gewoon dan een paar lelijke, groen kousen met flashy schoenen.
En dan, in den 51ste minuut, op een moment dat niemand het verwacht, krijgt Praet ne voorzet van Defour en maakt af met een schitterende goal. Het is 0 - 1 voor Anderlecht en zowel op het veld als op de bank worden ze zot. Den underdog laat hier eens effekes zien wat ze waard zijn. Meer dan knap. De Turkse supporters fluiten hun spelers uit, het boegeroep is niet uit de lucht, alle frustratie wordt losgelaten. De coach snapt dat hij moet ingrijpen en brengt Bruma in het spel. Ik moet zeggen dat da een hevig manneke is en den druk wordt meteen een heel stuk opgevoerd. Ze krijgen nen tweeden asem bij Galatasaray en beginnen te spelen, lees tackelen, zoals ze het in de Süper Lig gewoon zijn. De scheids kan nu zelfs ni anders meer dan Melo een geel kaart geven. Maar de Felipe is een nijdig bazeke. Blijkbaar heeft em nog niks bijgeleerd van zijn schorsing na zijn beledigende Tweet en hij maakt dik ambras tegen den arbiter. Die besluit echter wijselijk te negeren.
Er gebeuren nog wa wissels bij de Belgen. Kljestra neemt de plaats in van Mitrovic en Praet, die last heeft van serieuze krampen, wordt vervangen door Dedoncker. Ik kan mij ni van den indruk ontdoen dat het niet de meest gelukkige ingreep is die Hasi dees match gedaan heeft. Het spel van Anderlecht stokt en de afstraffing is navenant. Een minuut in de blessuretijd, krijgt Yilmaz een voorzet van Chedjou en knalt binnen. 1 - 1 en de Belgische droom spat uiteen.
Anderlecht moet zich tevreden stellen met één punt. Maar het is dan ook een dik verdiend punt. Vooral in de tweede helft was het een match waar de spanning afdroop. We hebben het laatste nog ni gezien van Paarswit in deze Champions League. En Davy .... ik zou die kousen nog ni direct weggooien, ze brengen geluk.' aldus Tris.
